ιπποκλείδης

(6ος αι. π.Χ.). Πλούσιος και ωραίος Αθηναίος νέος, που καταγόταν από τους Κυψελίδες της Κορίνθου. Ήταν γιος του Τείσανδρου και ταξίδεψε μαζί με τον Μεγακλή στη Σικυώνα, όταν ο τύραννος της πόλης, Κλεισθένης, διακήρυξε σε όλη την Ελλάδα πως θα έδινε την κόρη του, Αγαρίστη, στον άριστο των Ελλήνων. Πολλοί μνηστήρες πήγαν τότε στη Σικυώνα, όπου ο Κλεισθένης τους φιλοξένησε επί έναν χρόνο. Σε όλο αυτό το διάστημα, ο τύραννος παρακολουθούσε τη συμπεριφορά τους, ιδίως στις ώρες των συμποσίων, των ευωχιών και της οινοποσίας. Η προτίμησή του έκλινε προς τους Αθηναίους και ιδιαίτερα προς τον I. Στο πανηγυρικό όμως συμπόσιο της ημέρας της οριστικής εκλογής, ο I. ζήτησε από τον αυλητή να παίξει κάποιον χορό και έπειτα ζήτησε ένα τραπέζι, πάνω στο οποίο χόρεψε. Τέλος, στηρίζοντας το κεφάλι του στο τραπέζι, άρχισε να τινάζει διαδοχικά και ρυθμικά στον αέρα το ένα και το άλλο σκέλος του. Ο Κλεισθένης, που παρακολουθούσε αγανακτισμένος το θέαμα, αναφώνησε απογοητευμένος: «Γιε του Τείσανδρου, με τον χορό σου έχασες τον γάμο!». Αλλά ο I. του απάντησε: «Ου φροντίς Ιπποκλείδη!» (Δεν σκοτίζεται ο Ιπποκλείδης!). Ο Κλεισθένης έδωσε την Aγαρίστη ως σύζυγο στον Μεγακλή. Από αυτό τον γάμο καταγόταν ο Περικλής.

* * *

ἱπποκλείδης, ὁ (Α)

το γυναικείο μόριο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)*- + -κλείδης (< κλειώ). Η λ. πλάστηκε από τον Αριστοφάνη για δημιουργία κωμικού αποτελέσματος].